اشتیاق

رئیس کمیته هسته‌ای مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی به 105 مورد محدودیت مستند به «برجام» پرداخت.

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس،‌ ابراهیم کارخانه‌ای نماینده مردم همدان و فامنین در مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی به تشریح 105 مورد محدودیت مستند به «برجام» پرداخت.

متن کامل این یادداشت به این شرح است:

موضوع هسته‌ای یک مسئله ملی است که همه ملت ایران بر آن اتفاق نظر دارند و بدون شک در اینکه حقوق هسته‌ای ملت ایران در روند مذاکرات می‌بایست حفظ گردد؛ احدی مخالفتی نخواهد داشت و برخی اختلاف دیدگاه‌ها نیز صرفاً بر سر میزان داده‌ها و ستانده‌ها و رعایت خطوط قرمز امنیت و اقتدار ملی است. رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی در رابطه با متن منتشر شده مذاکرات فرمودند این متن به دقت مورد بررسی قرار گیرد و مسیر قانونی آن طی گردد و چه تصویب شود و چه نشود در هر حال باید مراقب عهدشکنی و نیز حیله و نیرنگ آمریکایی‌ها بود.

در بخش اول این بررسی سعی شده است به دقت داده‌ها و آنچه را که متوجه ملت ایران می‌باشد و از درجه اهمیت‌های متفاوتی برخوردارند به‌صورت فهرست‌وار در یکصدوپنج بند تهیه و به‌دور از هر گونه بیان سطحی و احساسی بلکه بطور واقعی شفاف، واضح و غیر قابل تفسیر مورد قضاوت قرار گیرد.

بدون شک مفاد برجام دارای نقاط قوت نیز می‌باشد که مهمترین آن پذیرش حق غنی‌سازی، تحقیق و توسعه و تکمیل راکتور آب سنگین اراک است که علیرغم خواست قدرت‌های جهانی ایران هم‌اکنون آنها را در اختیار دارد.

در بخش دوم ستانده‌ها در رابطه با لغو تحریم‌ها به دقت مورد بررسی قرار گرفته که چکیده آن نیز به‌طور شفاف و روشن در ادامه یادداشت منتشر خواهد شد.

الف) محدودیت‌ها در غنی‌سازی و ذخایر اورانیوم

1. کاهش سانتریفیوژهای نصب شده در نطنز و فردو از مجموع 19000 دستگاه به 6104 دستگاه

2. کاهش سانتریفیوژهای فعال و در حال کار IR-1 از 9100 دستگاه به 5060 دستگاه و منع افزایش آنها به مدت 10 سال

3. ممنوعیت جایگزینی سانتریفیوژ فعال IR-1 با سانتریوفیوژهای پیشرفته به مدت 10 سال

4. الزام به تأیید سانتریفیوژهای خراب شده از سوی آژانس برای جایگزینی با سانتریفیوژهای مشابه به مدت 10 سال

5. برچیدن زیرساخت‌های حدود 12000 سانتریفیوژ1-IR در نطنز و فردو و انبار کردن آنها تحت نظارت آژانس

6. برچیدن زیر ساخت‌های 1000 دستگاه سانتریفیوژ IR-2M در نطنز و انبار کردن آن تحت نظارت آژانس

7. ممنوعیت غنی‌سازی بیش از 67/3 درصد به مدت 15 سال

8. کاهش ذخیره اورانیوم غنی شده UF6 از حدود 10 تن به 300 کیلوگرم

9. ممنوعیت نگهداری بیش از 300 کیلوگرم اورانیوم غنی شده 67/3 به صورت UF6 و رقیق نمودن یا فروش مازاد آن در بازارهای بین‌المللی به مدت 15 سال

10. ممنوعیت احداث هر نوع تأسیسات غنی‌سازی و ایجاد مرکز تحقیق و توسعه به مدت 15 سال

11. محدودیت شدید در دستیابی به 190000 سو غنی‌سازی برای تأمین سوخت مورد نیاز نیروگاه بوشهر به مدت 15 سال

12. منع نگهداری اکسید اورانیوم (8O3U) با غنای 20 درصد و لزوم تبدیل آن به صفحات سوخت برای راکتور تحقیقاتی تهران و یا معامله تجاری با خارج و یا اینکه به غنای 67/3 درصد یا کمتر رقیق شود.

13. ممنوعیت تولید و دستیابی به پلوتونیوم 239، اورانیوم 233 و نپتونیوم 237 جدا شده از اورانیوم با غنای بالا (بیش از 20 درصد اورانیوم 235) به مدت 15 سال

14. منوعیت تولید یا دستیابی به فلز اورانیوم یا پلوتونیوم یا آلیاژ آنها در قالب متالوژی، قالب‌گیری و فرم‌دهی به مدت 15 سال

15. ارسال سوخت مصرف‌شده نیروگاه‌های قدرت و تحقیقاتی به خارج از کشور به مدت نامحدود

16. ایجاد محدودیت در استفاده از کارخانه تولید سوخت (FMP) فقط برای تولید مجتمع های سوخت مورد نیاز راکتورهای آب سبک و راکتور باز طراحی شده آب سنگین اراک

17. صدور سوخت مصرف شده تمامی راکتورهای قدرت و تحقیقاتی در حال و آینده برای پسمانداری یا فرآیندهای بعدی به خارج از کشور

18. تکمیل، احداث و یا دسترسی به سلول‌های داغ و یا خرید تجهیزات با تأیید کمیسیون مشترک به مدت 15 سال

19. انتقال ضایعات اکسید اورانیوم (8O3U) با غنای20 درصد راکتور تحقیقاتی تهران به خارج از کشور

20. منع تولید غنی‌سازی 20 درصد برای تأمین سوخت مورد نیاز راکتور تحقیقاتی تهران و الزام به تهیه آن از خارج کشور

21. صادرات هرگونه فناوری و تجهیزات غنی‌سازی و یا مرتبط با غنی‌سازی شامل تحقیق و توسعه با هر کشور دیگر یا با هر نهاد خارجی با موافقت کمیسیون مشترک به مدت 15 سال

22. ارائه برنامه بلند مدت (15 ساله) به جای برنامه معمول 10 ساله همزمان با انتشار اعلامیه پروتکل الحاقی

23. تهیه مجتمع‌های سوخت راکتور باز طراحی شده اراک برای نخستین بارگذاری از خارج کشور که مانع از بومی‌سازی تهیه سوخت با همکاری 1+5 در داخل کشور می‌شود

24.محدودیت ساخت راکتورهای تحقیقاتی و تولید برق صرفاً با ا
ستفاده از سیستم خنک کننده آب سبک

25.الزام ایران به معاوضه قرص‌های سوخت و مجتمع‌های سوخت طبیعی راکتور 40-IR با اورانیوم طبیعی و یا تبدیل آن به UNH قبل از راه اندازی راکتور مذکور

26.ممنوعیت احداث تأسیسات تبدیل صفحات سوخت یا ضایعات آنها به هگزار فلوراید اورانیوم (UF6) به مدت 15 سال

ب- محدودیت‌ها در تحقیق و توسعه و ساخت سانتریفیوژها

27.محدودیت تحقیق و توسعه صرفاً بر روی سانتریفیوژهای IR-4, IR-5, IR-6 ,IR-8 به مدت 10 سال علیرغم پیشرفت‌های سریع علمی و استفاده کشورهای پیشرفته از نسل های نوین سانتریفیوژها ب

ا قدرت جداسازی 80 الی 300 سو

28.محدود شدن تحقیق و توسعه صرفاً به تأسیسات هسته‌ای نطنز به مدت 15 سال

29.ممنوعیت تحقیق و توسعه بر روی مواد شکاف‌پذیر در فردو به مدت 15 سال

30.ممنوعیت ورود حاصل تحقیق و توسعه غنی‌سازی به چرخه تولید به مدت 10 سال!

31.انجام آزمایشات بر روی تک ماشین‌های IR-4 و زنجیره ده‌تایی آن به مدت 10 سال!

32.انجام آزمایش‌ها بر روی تک ماشین IR-5 به مدت 10 سال!

33.محدودیت تحقیق و توسعه صرفاً بر روی ماشین‌های IR-6 در قالب زنجیره‌های تا 30 تایی از میانه سال هشتم به بعد

34.محدودیت تحقیق و توسعه صرفاً بر روی ماشین‌های 8-IR در قالب زنجیره‌های تا 30 تایی از میانه سال هشتم به بعد

35.محدودیت در نگهداری و انبار کردن سانتریفیوژهای 8-IR در نطنز در روی زمین و تحت نظارت آژانس

36.محدودیت شدید در تولید سانتریفیوژهای پیشرفته IR-8 و IR-6 به تعداد سالیانه تنها 200 دستگاه از هر نوع در پایان سال هشتم (بدون روتور) و از سال دهم به بعد تولید ماشین به همین تعداد در سال

37.محدودیت بازفرآوری سوخت مصرف شده و تحقیق و توسعه باز فرآوری به مدت 15 سال و بدون قصد ادامه آن (مادام العمر)

38.ممنوعیت استفاده از سایر روشهای پیشرفته جداسازی ایزوتوپی اورانیوم از قبیل روشهای لیزری، نفوذ گازی، الکترومغناتیسی و...

39.محدودیت زمانی در تکمیل تحقیقات بر روی ماشین های سانتریفیوژ IR-2M, IR-4 با استفاده از زنجیره 164 تایی حداکثر تا تاریخ 30 نوامبر 2015 و یا تاریخ روز شروع اجرای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)

40.محدودیت انجام آزمایشات بر روی تک ماشین و زنجیره میانی سانتریفیوژهای IR-6 , IR-8 تا نیمه سال هشتم و منع هرگونه آزمایش بر روی زنجیره های بیشتر در طی مدت مذکور

41.ایجاد محدودیت مکانی در استقرار ماشین های سانتریفیوژ و زیرساختهای مرتبط به مدت 15 سال

42.الزام به مخلوط کردن گاز محصول و پسماند حاصل از زنجیره های 8-IR و 6-IR با استفاده از لوله‌های جوش‌کاری شده به گونه‌ای که با تأیید آژانس امکان برداشت محصول اورانیوم غنی شده و رقیق شده را میسر نسازد.

43.لزوم اخذ مصوبه از کمیسیون مشترک جهت تحقیق و توسعه روی سانتریفیوژهای نسل جدید از طریق مدلسازی کامپیوتری و شبیه سازی در مرحله تست مکانیکی به مدت 10 سال

44.الزام به استقرار سانتریفیوژهای 8-IR در سالن B نطنز که باتوجه به کوتاه بودن سقف آن با مشکل جدی مواجه است

45.اعمال محدودیت در ساخت و تست مکانیکی انواع سانتریفیوژها و لزوم تصویب آن در کمیسیون مشترک

46.محدودیت مکانی در تست غنی‌سازی و مکانیکی سانتریفیوژها صرفاً در نطنز و مرکز تحقیقات تهران به مدت 15سال

47.محدودیت در چیدمان زنجیره غنی‌سازی سانتریفیوژهایIR-8 و IR-6 تا سقف 30 دستگاه تا نیمه سال هشتم

48.منع استفاده ایران از دیگر سانتریفیوژهای پیشرفته غنی‌سازی با وجود پیشرفت های سریع علمی و منسوخ شدن نسل سانتریفیوژهای فعلی طی 10 سال آینده

49.محدودیت در مکان استقرار سانتریفیوژها برای تحقیق و توسعه و یا جداسازی ایزوتوپ های پایدار به مدت 15 سال

50.جایگزینی سانتریفیوژهای خراب شده مربوط به جداسازی ایزوتوژپهای پایدار با چهار زنجیره ساکن و بدون چرخش در فردو که موجب از دست رفتن زخیره سازی سانتریفیوژهای انبار شده در این سایت می‌گردد.

51.محدودیت تست مکانیکی بر روی تا دو ماشین از هرنوع فقط بر روی سانتریفیوژهای IR-1،IR-2M ، IR-4، IR-6، 6S، IR-7، IR-8

52.محدودیت زمانی برای فرآهم نمودن زیرساخت های ضروری برای نصب سانتریفیوژهای 8-IR بعد از 10 سال

53.اعلام موجودی اولیه روتور و بیلوز سانتریفیوژها و مکان های مورد استفاده به مدت 20 سال

54.محدودیت در سطح ذخیره و حفظ 500 دستگاه سانتریفیوژهای 1-IR بجای سانتریفیوژهای که خراب می شوند از طریق تولید سانتریفیوژهای مشابه

55.کند شدن حرکت علم و فناوری هسته ای بعلت ایجاد محدودیت های شدید زمانی، مکانی و عملیاتی در تحقیق وتوسعه

56.محدودیت در تحقیق و توسعه صرفا بر روی سانتریفیوژهای گازی و نادیده گرفتن تحقیق و توسعه در سایر حوزه های علم و فناوری و تجهیزات غنی‌سازی و یا مرتبط با غنی‌سازی شامل تحقیق و توسعه با هر کشور دیگر و یا نهاد خارجی ب
ت
15 سال

58.محدودیت در تحقیق و توس
عه بر روی سوخت
بر پایه فلز برای راکتور تحقیقاتی تهران با تصویب کمیسیون مشترک به مدت 15- 10 سال

59.منع تولید و تست قرص سوخت، میله سوخت و مجتمع های سوخت برای راکتور بازطراحی اولیه اراک قبل از راه اندازی آن

ج- محدودیت در آب سنگین اراک و تاسیسات هسته ای فردو

60.باز طراحی و بازسازی اساسی راکتور آب سنگین اراک نسبت به طراحی اولیه و نگهداری قلب آن در داخل کشور

61.تأیید غیرقابل استفاده بودن قلب بتن ریزی شده آب سنگین اراک توسط آژانس

62.انتقال مادام العمر سوخت مصرف شده راکتور باز طراحی شده اراک به خارج از کشور

63.ممنوعیت تزریق گاز اورانیوم به دو آبشار سانتری

نامه جامع اقدام مشترک که محدودیت‌های شدید بازرسی را علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال نموده و راه جدیدی را برای توطئه می‌گشاید.

85.استثناء نکردن دسترسی به اماکن نظامی و امنیتی و اسناد و دانشمندان علیرغم هشدارهای صریح رهبری و مصوبه مجلس که درصورت درخواست آژانس و مخالفت جمهوری اسلامی ایران موضوع به شورای حکام و شورای امنیت کشیده می‌شود.

86.اجازه بازرسی و نظارت منظم شامل دسترسی روزانه به همه بخش های موسسه های مرتبط در نطنز به مدت 15سال

87.نظارت و بازرسی از تأسیسات غنی‌سازی نطنز و فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی از جمله تحقیق و توسعه به مدت 15 سال

88.اجرای کامل کد اصلاحی 1/3 مبنی بر اعلام هر گونه برنامه هسته‌ای به آژانس قبل از آغاز به اجرای آن

89.اقدامات لازم برای حل و فصل موضوعات گذشته و حال (PMD) با آژانس بر اساس توافق محرمانه انجام شده و سازوکار پیش‌بینی شده از جمله در رابطه با پارچین در توافق رئیس س
ازمان انرژی اتمی ایران با رئیس آژانس بین المللی انرژی اتمی

90.اقدامات و تسهیلات لازم برای حضور طولانی مدت آژانس

91.ترتیبات لازم برای حضور طولانی مدت آژانس و افزایش تعداد بازرسان طی 9 ماه به 130 الی 150 نفر به مدت 15 سال و بیشتر

92.بازرسی صادرات هر نوع مواد هسته‌ای، تکنولوژی و تجهیزات غنی‌سازی و مرتبط با غنی‌سازی به مدت 15 سال با کسب مجوز از کمیسیون مشترک!

93.دسترسی لازم جهت راست آزمایی فعالیتهای تحقیق و توسعه از سوی آژانس

94.نظارت بر طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی و یا استفاده از چاشنی‌های انفجاری چند نقطه‌ای، مدل‌های کامپیوتری برای شبیه‌سازی، وسایل انفجار هسته‌ای، سیستم‌های تشخیص انفجار و
چ
ش
مه‌های نوترونی هدایت کننده انفج
ا
رات

95.فراهم نمو
دن دسترسی‌های لازم برای رفع نگرانی‌های آژانس از طریق اقدامات شفاف‌ساز که در پادمان و پروتکل الحاقی اعلام نشده است.

96.هموار شدن راه اعمال توطئه از طریق نظارت هماهنگ و هدفمند مثلث آژانس، کمیسیون مشترک و شورای امنیت

97.ورود دبیرکل سازمان ملل متحد به موضوع هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران درصورت ادعای اعلام نقض توافق از سوی ایران با توجه به تصریح بعمل آمده در قطعنامه جدید شورای امنیت مبنی بر الزام ایران به اجرای درخواست آژانس

98.ایجاد ناامنی شغلی بعلت حضور مستمر و گسترده بازرسان آژانس که منجر به سلب روحیه خلاقیت و کارآمدی کارکنان می‌گردد.